De monumentale, gotische Sint-Martinuskerk werd gebouwd van 1444 tot 1484 en beheerst sindsdien het centrum van Tessenderlo.
Indrukwekkend is de rijzige toren met zes geledingen, afgebakend door waterlijsten in natuursteen. Het kerkmeubilair is overwegend neogotisch en werd in overeenstemming gebracht met de parel van de kerk het unieke koordoksaal.
Doksaal
Het koordoksaal, ook jubee genoemd, werd omstreeks 1525 opgericht.
Het monument, in zachte kalksteen van Avesnes, is elf meter lang en rust op acht zuilen in Doornikse hardsteen, waarvan vier de eigenlijke tribune onderstutten.
De tribune is verdeeld in 21 nissen die in taferelen het leven van Christus verbeelden. Het middengedeelte heeft een vooruitspringende erker die als preekstoel fungeerde.
Het doksaal fungeerde verder als grensafbakening tussen het koor waar de priester opereerde en het kerkschip waar het godsvolk stond.
De voornaamste reden van bestaan was echter dat het doksaal de "bijbel van de gewone man" was. In die tijd konden slechts weinig mensen lezen. Door het doksaal konden de gelovigen "zien" wat werd gezegd. De bouwers hadden aldus meerdere bedoelingen, maar wie ze waren, is onbekend.
